Czy zwrot spojrzeć po sobie jest poprawny? Czy właściwszy będzie spojrzeć na siebie?

Słownik języka polskiego: „zawiera wyrazy i wyrażenia pochodzące zarówno ze słownictwa ogólnego, jak i terminy specjalistyczne, które mogą być znane poza kręgiem specjalistów”. Wydawałoby mi się, że słownik języka polskiego powinien zawierać maksymalną liczbę słów, tak by nie było wątpliwości, że dane słowo jest poprawne w tym języku, a tak nie jest.
A co z tymi nieznanymi poza kręgiem specjalistów? Nie są one ujęte w słowniku języka polskiego, więc co z nimi? Są po polsku czy nie? I jakie kryterium tu decyduje?
W słownikach języka polskiego moim zdaniem panuje wielka niekonsekwencja. Weźmy np. motylki: paź żeglarz jest, niepylak apollo jest, ale nie ma niepylaka mnemozyny. Jest osinowiec, ale gatunku pokłonnik, do jakiego należy, nie ma (oparłem się na OSPS). Przykłady można by mnożyć.
I mam dylemat, czytając książkę o motylkach i poznając naprawdę przepiękne z punktu widzenia scrabblisty (tak na marginesie słowo scrabble jest, terminu określajacego osobę grającą w tę grę nie ma w słownikach…?) słówka jak szczakoń, czy terminy nieznane poza kręgiem fachowców są po polsku, czy nie? Dlaczego moim zdaniem czysto polskich słów nie ma w słownikach, albo inaczej – dlaczego są one w tak niekonsekwentny sposób odnotowywane?

Dziękuję za poradę , ale przez moje przejęzyczenie wyszło zupełnie inne pytanie.
Podam przykłady:
„Rozwiązuję zadanie: »ile jest liczb ośmiocyfrowych?«”,
„Rozwiązuję zadanie: »Grupę 12 osób dzielimy na 3 zespoły. Ile jest możliwości takiego podziału?«”.
Czy w 1. przykładzie należy postawić kropkę po znaku zapytania i cudzysłowie? A czy byłoby inaczej, gdyby treść zadania zacząć wielką literą? I jak z kropką na końcu w 2. przykładzie?

Jakie jest uzasadnienie zalecenia, aby nie przenosić wyrazu po początkowej sylabie fi- ani przed końcową sylabą -li? (Zob. A. Wolański, Edycja tekstów, s. 25).

Redagowałem niedawno recenzję publikacji pod tytułem Are We East or West? (tytuł kończy się pytajnikiem). W piśmie, dla którego pracuję, tytuły zapisujemy kursywą, bez cudzysłowu. W recenzji jest zdanie: „Co możemy znaleźć w Are We East or West?”. Jak powinno wyglądać jego interpunkcyjne zakończenie? Pytajnik zapisany kursywą należy do tytułu, więc nie kończy samego zdania. Dwa pytajniki obok siebie wyglądają źle. Kropka też nie jest dobrym rozwiązaniem, skoro mamy tu wyraźne pytanie.
Kłaniam się

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy przyimków w i we. Zdaję sobie sprawę, że tego drugiego używamy m.in. wtedy, gdy postępuje za nim wyraz zaczynający się od spółgłoski [w] lub [f] i jeszcze jednej spółgłoski. A co w przypadku niedawnej wiadomości, jaka pojawiła się w gazetach: „Artur Boruc w(e) Fiorentinie”? Teoretycznie powinno być tu w, ale prosto się tego raczej nie wymawia.
Z wyrazami szacunku
Tomasz Romaniuk

Chciałabym zapytać, z czego wynikają różne zasady pisowni zwrotów takich jak kraj piramid, kraj samurajów, kraj tulipanów, kraj fiordów z jednej strony, a z drugiej Kraj Klonowego Liścia, Kraj Kangurów czy Kraj Kwitnącej Wiśni. Najnowszy wielki słownik ortograficzny wskazuje tylko taką pisownię, nie dopuszcza nawet oboczności.

Z góry dziękuję za wyjaśnienie.
Z poważaniem

Agnieszka Buczkowska

Czy nie dziwi Państwa, kiedy po wyrażeniach słowem lub jednym słowem następuje więcej słów? Proszę nie posądzać mnie o logizowanie. Ja nie widzę tu błędu, ale chciałbym się upewnić, czy słusznie.

Dzień dobry,

mam pytanie na temat zasadności postawienia przecinka w zdaniu w artykule opublikowanym na portalu Trojmiasto.pl, który traktuje o dawcach szpiku kostnego.

Zdanie brzmi: „Już prawie 1 tys. osób w regionie podzieliło się cząstką siebie, ratując życie drugiej osobie walczącej z nowotworem krwi”.

Czy zdanie tak sformułowane nie sugeruje, że obydwie osoby – dawca i biorca – walczą z nowotworem krwi? Czy nie powinniśmy postawić przecinka pomiędzy „osobie” a „walczącej”?

Szanowni Państwo,
zastanawia mnie etymologia zwrotu pobiec na jednej nodze. Mówi się tak, kiedy ktoś ma pobiec szybko, chociaż wydawałoby się, że jeśli ktoś pobiegnie na jednej nodze to potrwa to dłużej, niż gdyby miał biec na przykład na dwóch.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik